- ابن ابی بکر(اِ نُ اَ بَ)
ابوالفتح محمد یعمری (661-734 ه. ق.). در فقه و سایر علوم ید طولی داشته. عیون الاثر فی فنون المغازی والشمائل و السیر، سمراللبیب بذکر الحبیب و منح المدح از جملۀ تصنیفات اوست
معنی ابن ابی بکر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ابن ابی بکر نسفی. مشهور بقعود. او در بسیاری از فنون بارع بوده است و منظومه ای در نحو و منظومه ای در علل و زحافات عروضیه کرده است و بمصر میزیسته و وفات او در 1007 هجری قمری بوده است. او راست:
فی خد من احببته شامه
ما الند فی نکهته ندها
والعنبر الرطب غداً قائلاً
لا تدعنی الابیا عبدها
فی خد من احببته شامه
ما الند فی نکهته ندها
والعنبر الرطب غداً قائلاً
لا تدعنی الابیا عبدها
ابن ابی بکر مکنی به ابوالقاسم او راست: رساله ای در اسطرلاب
ابن ابی بکر. او راست: کتابی به نام مشرع المناقب. و این کتاب در سیرت رسول صلوات الله علیه ومناقب خلفای اربعه است. (ازقاموس الأعلام). و مؤلف قاموس الأعلام گوید تاریخ وفات و محل ّ او را نیافتم
ابن ابی بکر بن عبدالله. از مشایخ صوفیه و عالم فقه و حدیث، ولادت او در تریم و وفاتش در 1004 هجری قمری بوده است
ابن ابی بکر بن عبدالله. از مشایخ صوفیه و عالم فقه و حدیث، ولادت او در تریم و وفاتش در 1004 هجری قمری بوده است